PRZYDATNOŚĆ DLA FUNKCJI

Nasze ciała mają niemal nieskończone możliwości adaptacyjne. Jednak większość z nas wykorzystuje tylko jej ułamek. W treningu siły mięśniowej większość trenujących stawia sobie za główny cel poprawę wyglądu (sylwetki) poprzez zbudowanie "lustrzanych" mięśni lub za cel podnoszenie coraz większych ciężarów podczas wybranych ćwiczeń oporowych (cel motoryczny).

Współczesny styl życia ogranicza również nasze możliwości ruchowe. Obecne podejście do treningu opiera się na jednym typie treningu. Każdy typ ma swoich zagorzałych zwolenników, którzy będą twierdzić, że ich sposób jest najlepszy.

Triathloniści twierdzą, że triathlon to wszystko, czego potrzebujesz, a martwy ciąg, przysiady i podnoszenie ciężarów są wystarczające dla kondycji. Ignorują ćwiczenia w płaszczyźnie bocznej. Kulturyści mają tendencję do skupiania się na celach związanych z sylwetką i zaniedbują sprawność motoryczną. Trening Kettlebell może prowadzić do tego, że ludzie ignorują inne obciążenia zewnętrzne, takie jak pływanie czy trening na macie. Ci, którzy są "zakochani" w pracy z taśmami oporowymi, będą również ignorować inne formy obciążenia zewnętrznego. Trening kalisteniczny poprawia kontrolę łańcucha biokinematycznego i mobilność. Jednak ograniczanie treningów do tej formy nie jest dobrym sposobem na budowanie siły mięśniowej przez sportowców czy zawodników drużynowych.

Kontrola nerwowo-mięśniowa nad wzorcem ruchu jest jednym z najważniejszych aspektów treningu oporowego. Dzieje się tak dlatego, że mięśnie, które nie są wykorzystywane w ćwiczeniu, nie odniosą z niego korzyści. Kontrola centralnego układu nerwowego polega na tym, że mięśnie posturalne są zastępowane przez mięśnie motoryczne, które są silniejsze i mniej skoordynowane. Ograniczają one swobodę stawów i tworzą obszary, w których powstaje stałe napięcie w mięśniach.

Czym jest fitness funkcjonalny?

Najlepiej określić go jako trening dla optymalnej, właściwej funkcjonalności - czyli trening dla funkcjonalności potrzebnej w codziennym życiu. Zazwyczaj jest to trening pod kątem jakiegoś wydarzenia, np. zawodów, lub pod kątem codziennego funkcjonowania gospodarczego (dodatkowo można wspomnieć o efektywnym funkcjonowaniu).

W literaturze przedmiotu wprowadza się pojęcie zwane superfunkcjonalnością. Pozwala ona na wykonywanie ruchów wykraczających poza wymagania życia codziennego (np. stanie na rękach). Akt uczenia się nowych ruchów może rozpalać "uśpione obszary" mózgu, pozwalając na ich reaktywację i otwarcie nowych możliwości.

Trening funkcjonalny powinien zatem obejmować trening odpowiednich kompleksów ruchowych i treningowych, takich jak propriocepcja, stabilność czy mobilność. Sprawność funkcjonalna jest wypadkową trzech koncepcji.

Trenuj z optymalną postawą, aby zminimalizować brak równowagi mięśniowej
Trenuj z optymalnym zakresem ruchu, aby zoptymalizować codzienne funkcjonowanie
Wielopłaszczyznowy trening zwiększy rekrutację mięśni, wpływając na ekonomię ruchu i zmniejszając ryzyko kontuzji

Efektywność doboru ćwiczeń poprawi również określenie celów, ukierunkowanie na pożądane ruchy oraz ukierunkowanie na pożądane grupy mięśniowe. Oprócz "standardowych" ćwiczeń, które są związane z głównym celem treningowym, plan treningowy powinien zawierać wstawki ruchowe poprawiające szybkość, zwinność i koordynację. Dlaczego dzień "fitness" nie może być zaplanowany w taki sam sposób jak "dzień na nogi"?

Powinniśmy wziąć pod uwagę powyższe rozważania i sporządzić pomysły lub koncepcje treningowe, które zawierają wiedzę z neuronauki, treningu mózgu, sztuk walki, tańca, strongmana czy lekkoatletyki. Powinniśmy połączyć wszystkie niesamowite formy treningu, aby osiągnąć wyższy poziom sprawności.